Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/3421 Esas 2022/9136 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, sahte fatura düzenleme suçu nedeniyle mahkum edilmiş ancak tebliğat işlemi usulsüz yapılmıştır. Sanığın temyiz talebi, Tebligat Kanunu ve TCK'ya yapılan değişiklikler doğrultusunda yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varılmıştır. Bu nedenle karar bozulmuştur. Değişiklikler arasında, Tebligat Kanunu'nun 32/2. maddesi gereği usulsüz tebliğ halinde, muhatabın hükmü öğrendiği tarihin tebliğ tarihi olarak kabul edilmesi, ve 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi de yer almaktadır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın yokluğunda verilen hükmün, sorgusunda beyan ettiği "... Mh. ... Cd. N:29 İç Kapı N:6 ...” adresine tebliğe çıkartılması gerekirken kapı numarası yanlış yazılmak suretiyle "... Mh. ... Cd. N:29 İç Kapı N:1 ...” adresine tebliğe çıkartılıp 24.12.2014 tarihinde Tebligat Kanunu'nun 21/1. maddesi uyarınca muhtara tebliğ edilerek kesinleştirilmesi işleminin geçersiz olduğu, Tebligat Kanununun 32/2. maddesi gereğince usulsüz tebliğ halinde, muhatabın hükmü öğrendiğini beyan ettiği tarihin tebliğ tarihi olarak kabul edilmesi gerektiği ve bu nedenle sanığın öğrenme üzerine verdiği 27.04.2015 tarihli temyizinin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 18.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.