Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/7391 Esas 2022/9058 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin resmi belgede sahtecilik suçu işlediği gerekçesiyle mahkumiyet kararı verdi. Ancak, yapılan incelemede hüküm açıklanmasının geri bırakılması kararının dava zamanaşımını durdurmadığı süre içinde ikinci suçun işlendiği belirlendi. Mahkeme, yargılama giderinin hazineye yükletilmesi yerine sanıktan tahsil edilmesine karar verdi. Sanık ve müdafisinin bazı temyiz nedenleri yerinde bulunduğu gerekçesiyle hüküm BOZULDU. Ancak, yeniden yargılama yapılmayacağından hüküm sadece yargılama giderlerine ilişkin bir paragrafın düzeltilmesiyle ONANDI. Kararda, CMK'nin 231/8, 324/4 maddeleri ve 6352 sayılı Kanunla eklenen değişiklik, TCK'nin 53. maddesi ve Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi de açıklanarak detaylı bir şekilde ele alındı.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 12.05.2010 tarihinden, denetim süresi içinde ikinci suçun işlendiği 09.12.2013 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Adli emanetin 2007/1711 Esas sırasına kayıtlı suça konu belge hakkında Mahkemesince bir karar verilmesi ve 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık ve müdafisinin diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
Yargılama gideri olarak hesaplanan miktarın, CMK'nin 324/4. maddesine 6352 sayılı Kanunla eklenen değişiklik doğrultusunda terkin edilecek miktar olan 20,00 TL'nin altında kaldığı gözetilmeden, hazineye yükletilmesi yerine sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanık ve müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yargılama giderlerine ilişkin paragrafta “1 davetiye gideri 9 TL yargılama giderinin sanıktan tahsiline” ibaresinin çıkartılarak yerine 9 TL yargılama giderinin “hüküm tarihi itibarıyla 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL'den daha az olması nedeniyle, 5271 sayılı CMK'nin 324/4. maddesi gereğince hazineye yükletilmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.