Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/10960 Esas 2022/8977 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık müdafisinin yokluğunda verilen hükmün, 21.10.2015 tarihinde Tebligat Kanunu 21/1. maddesine göre tebliğ edildiği, ancak sanık müdafisinin tebligat tarihinde sağlık kuruluşunda yatarak tedavi gördüğü anlaşıldığından, 11.12.2015 tarihinde verilen temyiz dilekçesinin süresinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
1) 5271 sayılı CMK'nin 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiil ve failden ibaret olup, iddianamede açıklanan ve suç oluşturduğu ileri sürülen fiilin dışına çıkılarak açılmayan davadan yargılama yapılıp hüküm kurulmasının mümkün bulunmadığı nazara alındığında; Rapor Değerlendirme Komisyonunun mütalaasının 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan verildiği; İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığının 23.01.2014 tarihli iddianamesi ile 213 sayılı VUK’nin 367. maddesine göre dava şartı olan mütalaaya aykırı olarak sanık hakkında, "2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme ve kullanma" suçlarından kamu davası açıldığı iddianameye konu edilen “2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura kullanma” suçundan, usulüne uygun olarak verilmiş dava şartı olan mütalaa bulunmadığı, "sahte fatura kullanma ve sahte fatura düzenleme” suçlarının birbirinden ayrı ve bağımsız suçlar olduğu, biri diğerinin unsuru olmadığı gibi her iki suçun birbirine dönüşmeyeceği bu nedenle 2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçlarından mütalaa verilip verilmeyeceği ilgili vergi dairesinden sorulup sonucuna göre sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerekirken, “2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçundan mahkûmiyet hükümleri kurulması,
2) Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 18.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.