Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/8883 Esas 2022/9092 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan mahkumiyetine karar verildi. Sanık müdafisinin duruşmalı inceleme isteği reddedildikten sonra, daha sonra yürürlüğe giren 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de göz önünde bulundurularak sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi ve denetlenebilir hale getirilmesi gerektiği belirtilerek karar bozuldu. Detaylı kanun maddeleri ve açıklamaları şöyle:
- 7394 sayılı Kanun: Adalet Bakanlığı ve Adalet Komisyonlarına Dair Kanun ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun.
- 213 sayılı Kanun: Yasama Yetkisini Kullanma Hakkında Kanun.
- 359. madde: Vicdani Ret Hakkı ile ilgili hükümler içeren madde.
- 5237 sayılı TCK: Türk Ceza Kanunu.
- 7/2. madde: Kanunların geriye yürümeyeceğini belirten hüküm.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanık müdafisinin duruşmalı inceleme isteminin hükmolunan cezaların süresine göre koşulları bulunmadığından, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 318. maddesi uyarınca reddine oy birliğiyle karar verildikten sonra gereği görüşüldü;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun'un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 18.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.