AYNI MAĞDUREYE YÖNELİK BİRİ IRZA TASADDİ DİĞERİ İSE IRZA GEÇME NİTELİĞİNDE İKİ EYLEMİN GERÇEKLEŞTİĞİ KABUL EDİLMESİNE RAĞMEN 765 SAYILI TCK’NIN 80. MADDESİ UYARINCA BİR SUÇ İŞLEME KARARI İLE GERÇEKLEŞTİRİLEN EYLEMLERİN TESELSÜL EDEN TEK SUÇ SAYILDIĞI VE CEZASININ ARTIRILMASI GEREKTİĞİ GÖZETİLMEDEN, SADECE SON IRZA GEÇME EYLEMİNDEN HÜKÜM KURULARAK EKSİK CEZA TAYİNİ YASAYA AYKIRIDIR.

lrza geçme ve reşit olmayan mağdureyi zorla kaçırıp alıkoyma suç­larından sanıklar Şeyhmus, Hamit, Ali, Mehmet S., Şeyhdavut O., Ümüt, Burhan, Nizam, Sabri, Sadettin, Silahattin, Mehmet G., Ahmet, Recep, Hamit, Mahmut, Teyyar, Enver, Şeyhdavut D., Cüma, Rıdvan, Ersun, Azad, Selman, Abdulaziz ile Kerem’in; ırza geçme, reşit olmayan mağdureyi zorla kaçırıp alıkoyma ve fuhşa teşvik suçlarından sanıklar Emine, Türkan, Şemsettin, Harun ve Şeyhdavut A.’nın; reşit olmayan mağdureyi zorla kaçırıp alıkoyma ve fuhşa teşvik suçlarından sanık Rudvan’ın yapılan yargılamaları sonunda; sa­nıklar Harun, Şemsettin ile Şeyhdavut A. hakkında fuhşa teşvik suçundan açılan kamu davaları ile tüm sanıklar hakkında reşit olmayan mağdureyi zorla kaçırıp alıkoyma suçundan açılıp reşit olmayan mağdureyi rızaen kaçırıp alıkoyma suçu kabul edilerek kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırılmalarına, sanıklar Azad, Şeyhdavut A. ile Selman’ın ırza geçme su­çundan, sanık Rudvan’ın fuhşa teşvik suçundan beraatlerine, sanıklar Şeyhmus, Hamit Ab., Ali, Mehmet S., Şeyhdavut O., Ümüt, Burhan, Nizam, Sabri, Sadettin, Silahattin, Mehmet G., Ersun, Ahmet, Recep, Şemsettin, Hamit A., Harun, Mahmut, Teyyar, Enver, Şeyhdavut D., Cüma, Rıdvan, Kerem ve Abdülaziz’in ırza geçme suçundan mahkumiyetlerine, sanıklar Emine ve Türkan’ın ise fuhşa teşvik ve ırza geçme suçları bütün halinde ırza geçme suçu kabul edilerek mahkumiyetlerine dair (Mardin Birinci Ağır Ceza Mah­kemesi)’nden verilen 28.09.2010 gün ve 2003/137 Esas, 2010/160 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtay’ca incelenmesi katılan SHÇEK vekili, katılanlar vekili, sanıklar Türkan, Silahattin, Nizam, Sabri, Burhan, Abdulaziz ile müdafileri ve sanıklar Emine, Şeyhmus, Hamit Ab., Ersun, Ali, Mehmet, Ümüt, Şeyhdavut O., Sadettin, Mehmet G., Ahmet, Recep, Şemsettin, Hamit A., Harun, Mahmut, Teyyar, Enver, Şeyhdavut D., Cüma ve Kerem müdafileri tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsav­cılığı’ndan tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi:

Mağdure Nurcan’ın kayden 02.01.1990 doğumlu olup karar tarihi iti­bariyle 18 yaşını tamamladığı, 2828 sayılı Kanun’un 22, 24. maddelerine göre koruma kararının istisnalar hariç çocuklar reşit olana kadar devam edecek olması karşısında, mahkemece verilen katılma kararının mağdurenin reşit olmasıyla hükümsüz hale geldiği anlaşılmakla, katılan SHÇEK vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gözetilerek CMUK’nın 317. mad­desi uyarınca REDDİYLE, incelemenin diğer temyizlerle sınırlı olarak yapıl­masına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:

Gerekçesi gösterilmek suretiyle sanıklar Şemsettin ile Harun hakkında fuhşa teşvik suçundan açılan kamu davaları ve tüm sanıklar hakkında reşit olmayan mağdureyi zorla kaçırıp alıkoyma suçundan açılıp reşit olmayan mağdureyi rızasıyla kaçırıp alıkoyma suçuna dönüşen kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırılmasına dair kararlar ile delillerle iddia ve savunma, duruşma gözönünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu ve beraati kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan sanıklar Selman, Şeyhdavut A. ile Azad hakkında ırza geçme suçundan verilen beraat hükümleri ile sanıklar Recep, Sadettin, Rıdvan, Kerem ve Mehmet G. hakkında ırza geçme suçundan verilen mah­kumiyet hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan tebliğname gibi ONANMASINA,

Sanıklar Mahmut, Şeyhdavut O., Enver, Şeyhdavut D., Harun, Teyyar, Ümüt, Nizam, Sabri, Silahattin, Şemsettin, Emine, Türkan, Şeyhmus, Hamit Ab., Mehmet S., Hamit A., Ahmet, Ali ile Abdulaziz hakkında ırza geçme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin yapılan temyiz incelenmesinde;

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mah­kemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,

Ancak;

Adları geçen sanıklardan her birisinin mağdure ile onu temin eden sanıklar Emine ve Türkan’ın hazır bulunduğu aynı zaman ve mekanlarda livata suretiyle cinsel ilişkiye girdiklerinin dosya kapsamından anlaşılması karşısında; her bir sanık hakkında 765 sayılı TCK’nın 417. maddesinin uygulanıp uy­gulanmayacağının tartışmasız bırakılması,

Sanık Rudvan hakkında fuhşa teşvik suçundan verilen beraat hükmünün yapılan temyiz incelemesinde;

Oluşa uygun kabule göre sanık Rudvan hakkında atılı suçtan dolayı açılan kamu davasıyla ilgili olarak suç tarihi itibariyle 765 sayılı TCK’nın 102/4 ve 104/2. maddeleri gereğince saptanan 7 yıl 6 aylık uzamış dava zamanaşımı süresinin dolması nedeniyle davanın ortadan kaldırılması yerine müsnet suçtan beraatine karar verilmesi,

Sanık Şeyhdavut A. hakkında fuhşa teşvik suçundan açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle ortadan kaldırılmasına dair verilen kararın yapılan temyiz incelemesinde;

Mağdurenin beyanı, savunma ve tüm dosya içeriğinden sanık Şeyhdavut A.’nın mağdureyi diğer sanık Ümüt’e temin etmek suretiyle Ümüt’ün işlediği ırza geçme suçuna 765 sayılı TCK’nın 65/son maddesi gereğince iştirak ettiği anlaşıldığından, bu suçtan mahkumiyetine karar ve­rilmesi gerekirken fuhşa teşvik suçundan açılan davanın zamanaşımı sebebiyle ortadan kaldırılmasına hükmedilmesi,

Sanıklar Ersun, Burhan ve Cüma haklarında ırza geçme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesine gelince;

Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mah­kemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,

Ancak;

Mağdurenin beyanı, savunma ve oluşa uygun kabule göre mağdureyle evinde iki kez cinsel ilişkiye giren sanık Ersun hakkında her ne kadar iddianame ile bir eylemden dolayı dava açılmış ise de; sabit görülen iki eylemin bütün halinde teselsül uygulaması yönünden 765 sayılı TCK’nın 80. maddesi uyarınca tek suç kabul edilmesi karşısında adı geçen sanığa ek savunma hakkı verildikten sonra teselsül hükmünün uygulanması gerektiği gözetilmeden sanığa eksik ceza verilmesi,

Mağdurenin 25.02.2003 tarihli duruşmadaki anlatımında sanık Burhan’la ilgili olarak biri ırza tasaddi diğeri ise ırza geçme niteliğinde iki eylemden bahsettiği ve mahkemece her iki eylemin de gerçekleştiği kabul edilerek son ırza geçme eyleminden hüküm kurulduğu, ancak 765 sayılı TCK’nın 80. maddesi uyarınca bir suç işleme kararı ile gerçekleştirilen eylemlerin tek suç sayıldığı gözetilmeden, adı geçen sanık hakkında 80. maddenin uygulan­maması suretiyle eksik ceza tayini ve sanığın ırza tasaddi şeklindeki eylemini mağdureyi temin eden diğer sanıklar Emine ile Türkan’ın da hazır bulunduğu aynı zaman ve mekanda gerçekleştirdiğinin dosya kapsamından anlaşılması karşısında adı geçen sanık hakkında 765 sayılı TCK’nın 417. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışmasız bırakılması,

Mağdurenin soruşturma safhasında verdiği ifadesinde, sanık Cüma ile iki kez ilişkiye girdiğini beyan etmesine karşılık, mahkeme safhasında sanıkla bir kez ilişkiye girdiğini söylemesi ve bu durum üzerine çelişkinin giderilmesi maksadıyla mahkemece sorulan soruya cevaben mahkeme ifadesinin doğru olduğunu beyan etmesi ve dosya içeriği karşısında, adı geçen sanığın ikinci eylemi sabit olmadığı halde, hakkında 765 sayılı TCK’nın 80. maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,

Kanuna aykırı, katılanlar vekili, sanıklar Türkan, Silahattin, Nizam, Sabri, Burhan, Abdulaziz ile müdafileri ve sanıklar Emine, Şeyhmus, Hamit Ab., Ersun, Ali, Mehmet S., Ümüt, Şeyhdavut O., Sadettin, Mehmet G., Ahmet, Recep, Şemsettin, Hamit A., Harun, Mahmut, Teyyar, Enver, Şeyhdavut D., Cüma ve Kerem müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görül­düğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK’nın 321. maddesi uyarınca (BOZULMASINA), 19.10.2011 tarihinde oybirliği ile karar verildi.