Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2022/5608 Esas 2022/6572 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : ISPARTA 1. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Dairemizin 20.06.2019 tarih 2017/3052 esas ve 2019/4145 karar sayılı bozma ilamı üzerine yapılan yargılama sonrası kurulan hükmün incelenmesinde:
Isparta 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 08/10/2013 tarih, 2012/467 esas ve 2013/314 sayılı kararı ile sanıklar ...ve ... hakkında uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan mahkûmiyet hükmü verildiği ve hükümlerin Yargıtay (Kapatılan) 20. Ceza Dairesinin 17/06/2019 tarih, 2016/228 esas ve 2019/3642 sayılı kararı ile düzeltilerek onandığı anlaşıldığından, 5271 sayılı CMK'nın 251/8. maddesi uyarınca koşulları oluşmadığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
UYAP sistemi üzerinden yapılan incelemede; sanık hakkında; 30.08.2012 tarihinde işlediği iddia edilen "kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma" suçu nedeniyle 01.10.2012 tarihinde düzenlenen iddianame ile açılan kamu davasında, Isparta 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 06.01.2021 tarih, 2020/54 esas ve 2021/17 sayılı kararı ile TCK’nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezasına hükmedildiği ve hükmün kesinleştiği, temyize konu dosya yönünden ise sanık hakkında, 05/09/2012 tarihli eylemi nedeni ile "kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma" suçundan, 12.11.2012 tarihinde iddianame düzenlendiği, iki suç arasında hukuki kesintinin bulunmadığı anlaşılmakla; söz konusu dosyanın aslı veya onaylı örneğinin getirtilip denetime imkan verecek şekilde incelenen dosya arasına konulması ve tüm deliller değerlendirilerek her üç suçun “bir suç işleme kararının icrası kapsamında” işlenip işlenmediğinin, sanık hakkında TCK’nın 43. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağının belirlenmesi; zincirleme suç oluşturduğunun kabul edilmesi halinde, ağır sonuç doğuran suç esas alınarak belirlenecek cezanın, zincirleme suç nedeniyle TCK'nın 43. maddesi gereğince artırılması ve böylece bulunacak sonuç cezanın, kesinleşen hükümlerdeki sonuç cezadan “fazla olması halinde” aradaki fark kadar “ek cezaya hükmolunması”, aksi halde “ek ceza verilmesine yer olmadığına" karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 23.05.2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.