Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/7698 Esas 2022/8973 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, 2009, 2010 ve 2011 takvim yıllarına ait defter ve belgeleri ibraz etmediği iddiası ile açılan davada mahkum edilmiştir. Ancak, birçok yılın incelenmek üzere tek bir isteme yazısı ile talep edilmesi durumunda, tek bir \"defter ve belge gizleme\" suçunun oluştuğuna dair yerleşik uygulama gözetilmeden, sanık üç kez mahkum edilmiştir. Bu nedenle, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğine karar verilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri ise 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri ve 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi olarak belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜM : Mahkumiyet

1) Sanık hakkında 2009, 2010 ve 2011 takvim yıllarına ait defter ve belgeleri ibraz etmediği iddiası ile açılan kamu davasında; aynı isteme yazısı ile birden fazla takvim yılına ait defter ve belgelerin incelenmek üzere ibrazının talep edilmesi halinde, tek bir “defter ve belge gizleme” suçunun oluşacağına ilişkin yerleşik uygulama ile 2009, 2010 ve 2011 takvim yıllarına ait defter belgelerin ibrazı talebini içerir isteme yazılarının dosya arasında olmaması karşısında; söz konusu isteme yazılarının dosya içerisine getirtilip, 2009, 2010 ve 2011 takvim yıllarına ait defter ve belgelerin tek bir isteme yazısı ile mi talep edildiği, yoksa ayrı ayrı mı talep edildiği hususları araştırılarak, farklı isteme yazıları ile istenmesi halinde inceleme için talep edilen defter ve belgelerin aynı yazı ile talep etme olanağı varken farklı yazıyla istenmesinin nedenlerinin vergi dairesinden sorulmasından sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile sanık hakkında üç kez mahkûmiyet hükmü kurulması,
2) Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 7/2. maddesi de gözetilerek sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 18.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.