Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2011/3932 Esas 2012/541 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
14. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/3932
Karar No: 2012/541
Karar Tarihi: 31.01.2012

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2011/3932 Esas 2012/541 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık ... hakkında reşit olmayan mağdurenin ırzına geçme ve rızasıyla alıkoyma suçlarından Adana 2. Ağır Ceza Mahkemesinde yapılan yargılama sonucu ırza geçme eylemi reşit olmayanla cinsel ilişki suçu kabul edildi. Kamu davası düştü, alıkoyma suçundan beraat kararı verildi. Yargıtayda incelenen dava sonucunda, sanığın suçları kanunda belirtilen cezaların üst sınırları itibariyle 7 yıl 6 aylık asli ve ilave zamanaşımına tabi olduğu, suç tarihi ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığı için hükümler bozuldu. Ancak, bu durum yeniden yargılamayı gerektirmediği ve kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle düşmesi gerektiği sonucuna varıldı. Kanun maddeleri olarak, suçların cezalarının belirlenmesinde 765 sayılı TCK'nın 102/4 ve 104/2. maddeleri gözetildi ve bozma kararı sırasında 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi dikkate alındı.
14. Ceza Dairesi         2011/3932 E.  ,  2012/541 K.

    "İçtihat Metni"



    Reşit olmayan mağdurenin ırzına geçme ve rızasıyla alıkoyma suçlarından sanık ...’in bozma üzerine yapılan yargılaması sonunda; ırza geçme eylemi reşit olmayanla cinsel ilişki suçu kabul edilerek kamu davasının düşmesine, alıkoyma suçundan beraatine dair Adana 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 03.04.2007 gün ve 2005/277 Esas, 2007/115 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi katılanlar vekili tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
    Oluşa uygun mahkemenin kabulüne göre, sanığın eylemine uyan reşit olmayan mağdurenin rızası ile cinsi münasebette bulunma ve alıkoyma suçlarının kanun maddelerinde düzenlenmiş cezalarının üst sınırları itibarıyla 765 sayılı TCK.nın 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 7 yıl 6 aylık asli ve ilave zamanaşımına tâbi oldukları, suç tarihi olan 15.04.2000 ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükümlerin 5237 sayılı TCK.nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK.nın 223/8. maddeleri uyarınca kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 31.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



    Hemen Ara