Irza geçmeye teşebbüs ve geceleyin mesken masnuniyetini ihlal suçlarından sanık ...’ın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçlardan mahkûmiyetlerine dair Eskişehir Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 16.02.2006 gün ve 2004/376 Esas, 2006/49 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca duruşmalı olarak incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle 12.12.2007 Çarşamba saat 14.00’e duruşma günü tayin olunarak sanık müdafiine çağrı kağıdı gönderilmişti.
Belli günde hakimler duruşma salonunda toplanarak Yargıtay Cumhuriyet Savcılarından Hayrettin Altıntaş hazır olduğu halde oturum açıldı.
Yapılan tebliğat üzerine sanığın müdafiinin gelmediği ve ayrıca bir talepte de bulunulmadığı anlaşılmakla Yargıtay Cumhuriyet Savcısının uygun görülen talep ve mütalaası dairesinde DURUŞMASIZ inceleme yapılmasına oybirliğiyle karar verilerek, vaktin darlığına binaen dosyanın incelenmesi başka bir güne bırakılmıştı.
Bugün dava evrakı incelenerek aşağıda yazılı karar ittihaz olundu.
Geceleyin mesken masnuniyetini ihlal suçundan suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelenmesinde;
Sanığa isnat olunan suçun kanunda öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla 765 sayılı TCK.nın 102/4 maddesine göre 5 yıllık asli zamanaşımına tâbi olduğu, karar tarihi olan 16.02.2006 ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükmün 5237 sayılı TCK.nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK.nın 223/8. maddeleri uyarınca kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
Irza geçmeye teşebbüs suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine,

incelenen dosya içeriğine göre sanık müdafiin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mahkemece 5252 sayılı Kanunun 9/3 ve 5271 sayılı CMK.nın 34 ve 230. maddeleri uyarınca lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün
hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi ve her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime olanak verecek şekilde kararda gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca tebliğname gibi BOZULMASINA, 31.01.2012 tarihinde oybirliği ile karar verildi.