Esas No: 2011/7489
Karar No: 2012/432
Karar Tarihi: 19.01.2012
Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2011/7489 Esas 2012/432 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan suça sürüklenen çocuklar ... ve ..."in yapılan yargılamaları sonunda; suça sürüklenen çocuk ... hakkında ceza verilmesine yer olmadığına, suça sürüklenen çocuk ..."in ise atılı suçtan mahkûmiyetine dair Aydın 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 26.02.2008 gün ve 2006/384 Esas, 2008/51 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi suça sürüklenen çocuklar müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5395 sayılı Kanunun 35. maddesine göre sosyal çalışma görevlisinden sanıkların işledikleri fiillerin hukukî anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiillerle ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneklerinin bulunup bulunmadığı husunda alınan rapora göre algılama ve bu fiillerle ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneklerinin mahkeme tarafından belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Adli Tıp Ana Bilim Dalının suça sürüklenen çocukların, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçlarına ilişkin algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneklerinin tespitine ilişkin verdiği raporlara dayanılarak hüküm kurulması,
Kabule göre de;
5395 sayılı Kanunun 8/2. maddesi gereğince hükmedilecek tedbir kararlarının üçer aylık sürelerle incelenmesine karar verilmesi ile yetinilmesi gerektiği ve tedbir kararı için herhangi bir süre öngörülmediğinin anlaşılması karşısında, mahkemece suça sürüklenen çocuk ... hakkında 3 yıl süreyle tıbbi bakım ve rehabilitasyona tâbi tutulma kararı verilmesi,
Kanuna aykırı, suça sürüklenen çocuklar müdafiin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.