Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/6640 Esas 2022/9437 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından vergi usul kanunu'na aykırılık sebebiyle mahkum edilen sanığın cezası açıklanmaktan geri bırakıldı. Ancak bu kararın temyiz edilememesi sebebiyle sanık müdafisinin ve katılan vekilinin temyiz talebi kabul edilmedi ve dosya mahkemesine iade edildi. Sahte fatura düzenleme suçundan ise sanığın mahkumiyet kararı, Resmi Gazete'de yayımlanan yeni bir kanun sebebiyle bozuldu ve sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilmek üzere dosya yeniden mahkemeye gönderildi. Bu kararın nedeni, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2 maddesi ve 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri oldu. Kararda, her iki kanuna göre alınan kararın ayrıntılı bir şekilde denetlenebilmesi için gerekçelerinin kararda açıklandığı belirtildi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu'na aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

A) Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik sanık müdafisinin ve katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan; sanık müdafisinin ve katılan vekilinin temyiz talebinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile merciinde incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
B) Sahte fatura düzenleme suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik sanık müdafisinin ve katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.