Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2018/6668 Esas 2022/9435 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin Vergi Usul Kanunu'na aykırılık suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ayrıca, sahte fatura kullanma suçundan da mahkumiyet hükmü verildi. Ancak, hüküm sonrasında çıkan 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de göz önünde bulundurularak, lehe Kanun tespit edilmediği için hükmün yeniden değerlendirilmesinin gerekli olduğu belirtildi. Bu nedenle, mahkeme kararı bozuldu. Kanun maddeleri hakkında daha detaylı bilgi verilmedi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu'na aykırılık
HÜKÜM : Mahkumiyet

A) Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik sanıklar müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan; bu suç yönünden sanık müdafisinin temyiz talebinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile merciinde incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
B) Sahte fatura kullanma suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik sanık müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.