Çocuğun basit cinsel istismarı suçundan sanık ...’ın yapılan yargılaması sonunda; ceza verilmesine yer olmadığına dair Biga Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 26.03.2008 gün ve 2008/31 Esas, 2008/89 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
5395 sayılı Kanunun 35. maddesine göre sosyal çalışma görevlisinden sanığın işlediği fiilin hukukî anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin bulunup bulunmadığı husunda rapor alınarak algılama ve bu fiille ilgili olarak davranışlarını yönlendirme yeteneğinin mahkeme tarafından belirlenmesi ve sonucuna göre;
Eylem sanık tarafından gerçekleştirilmişse;
a-) Algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneği varsa 5237 sayılı TCK 31/2. maddesine göre cezalandırılmasına,
b-) Algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneği yok ise ceza verilmesine yer olmadığına ve güvenlik tedbirine,
Hükmedilmesi gerekirken, Adli Tıp Kurumunun suça sürüklenen çocuğun TCK.nın 31. maddesinde öngörülen suçla ilgili algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin saptanması hususundaki raporuna dayanılarak hüküm kurulması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321 ve 326. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 17.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.