Reşit olmayan mağdureyi zorla kaçırıp alıkoyma suçunda sanık ...’nın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçtan beraatine dair Adana 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 21.03.2006 gün ve 2005/365 Esas, 2006/137 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi katılan müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Oluşa ve kabule göre reşit olmayan mağdureyi rızasıyla alıkoyma suçuna ilişkin 765 sayılı TCK.nın 430/2. maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerinde belirtilen 7 yıl 6 aylık asli ve ilave zamanaşımına tâbi olduğu, suç tarihi olan 18.01.2002"den inceleme gününe kadar zamanaşımını kesen bir işlemin olmadığı, bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK.nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle hükmün CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK.nın 223/8. maddeleri uyarınca davanın zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 17.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.