Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2022/4840 Esas 2022/6720 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sanığın uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan mahkumiyet kararını onadı. Ancak sanık müdafii tarafından yapılan temyiz başvurusunda, sanığın vazgeçme beyanı üzerine hükmün incelenmesine yer olmadığına karar verildi. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise açıklanmamıştır.

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi

Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1- Mahkûmiyet; Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 01/11/2018 tarih, 2017/343 esas ve 2018/500 sayılı kararı
2- İstinaf başvurusunun esastan reddi; Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesinin 10/12/2019 tarih, 2019/68 esas ve 2019/1386 sayılı kararı
3- Dairemizin bozma kararı: 12/10/2021 tarih – 2020/14059 esas ve 2021/10004 karar
4- Mahkûmiyet: Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesinin 20/01/2022 tarih, 2021/444 esas ve 2022/7 sayılı kararı
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesinden sonra, sanığın Düzce T Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğünden gönderdiği 14/03/2022 ve 16/05/2022 havale tarihli dilekçelerindeki “...temyiz hakkımdan kendi isteğimle vazgeçiyorum” şeklindeki beyanının temyiz isteğinden vazgeçme niteliğinde olduğu anlaşıldığından, temyizden vazgeçme nedeniyle hükmün İNCELENMESİNE YER OLMADIĞINA, 24/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.