Irza geçme suçundan sanıklar ... ve ..."nun yapılan yargılamaları sonunda; çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkûmiyetlerine dair Zonguldak 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 30.06.2006 gün ve 2002/125 Esas, 2006/111 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanıklar müdafii, katılan vekili ve O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından istenilmiş olduğundan, dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Kabul ve oluşa göre, olay tarihinde sanıkların yanlarında kimliği belirlenemeyen bir kişiyle birlikte mağduru gezme bahanesiyle Cehennem Mağaraları olarak bilinen yere götürdükleri, burada arabadan indikten sonra kimliği belirsiz kişinin mağdurun kafasını tuttuğu ve ağzını kapattığı, sanıkların aynı kasıt altında sırayla mağdurun vücuduna organ sokmak suretiyle nitelikli cinsel istismar eyleminde bulundukları, bu halde mağdura 103/4. anlamında maddi cebir uygulandığı, sanıkların bizzat işledikleri eylemden ayrı olarak diğerinin eylemine katılmış olmalarından dolayı, 5237 sayılı TCK.nın 43/1. maddesinin de uygulanmasının gerektiği anlaşılmakla, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının bozma isteyen düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanıklar müdafii, katılan vekili ve O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 17.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.