Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2022/2652 Esas 2022/6751 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : GAZİANTEP Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1. Mahkûmiyet; Şanlıurfa 3. Ağır Ceza Mahkemesinin
11/03/2021 tarihli, 2020/184 esas ve 2021/127 sayılı kararı
2. İstinaf başvurularının esastan reddi; Gaziantep Bölge
Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 16/12/2021 tarihli,
2021/964 esas ve 2021/1921 sayılı kararı


Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararların niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanıkların müdafilerinin ve sanık ...'nın dilekçelerinde belirttikleri temyiz sebeplerinin hükümlerin hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanıklara verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine ve taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edilmesine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarı” belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
2- Hükümden önce 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun'la TCK’nın 53/3. maddesinde yapılan değişikliğin, sanık hakkında TCK’nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına karar verilirken gözetilmemesi,
Yasaya aykırı, sanıkların müdafilerinin ve sanık ...'nın temyiz istemleri bu nedenlerle yerinde olduğundan, CMK'nın 302. maddesi gereğince hükümlerin BOZULMASINA, ancak bu aykırılıkların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün;
1- Hüküm fıkrasının, sanıklara verilen adli para cezalarının taksitlendirilmesine ilişkin (1) numaralı bölümünün 7. paragrafında ve (2) numaralı bölümünün 6. paragrafında yer alan "...geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin" ibarelerinden sonra gelmek üzere “ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına” ibaresinin ayrı ayrı yazılması,
2- Hüküm fıkrasının, TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili (1) numaralı bölümünün 8. paragrafının ve (2) numaralı bölümünün 7. paragrafının hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerlerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararı ile 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler sonrası oluşan durumuna göre, sanık hakkında, TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin ayrı ayrı yazılması,
Suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükümlerine yönelik TEMYİZ İSTEMLERİNİN DÜZELTİLEREK ESASTAN REDDİNE, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre göz önüne alınarak sanık ... hakkındaki salıverilme talebinin reddine,
CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Şanlıurfa 3. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmesine, 25/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.