Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/769 Esas 2022/9648 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/769
Karar No: 2022/9648
Karar Tarihi: 24.05.2022

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/769 Esas 2022/9648 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İlgili davada şikayetçi kurum adına yapılan sahte fatura kullanma suçu nedeniyle mahkumiyet kararı verilmiştir. Şikayetçi vekili davaya katılma talebini belirtmiş ve yerel mahkeme hükmünü temyiz etmiştir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu kararında, davaya katılma talebi yasa yolunda takip iradesinin bir göstergesi olarak kabul edilmiştir ve şikayetçiye temyiz hakkı tanınmıştır. Ancak, sonrasında çıkarılan 7394 sayılı Kanun, sanık müdafisinin ve katılan vekilinin temyiz nedenlerinin yerinde olduğunu belirtmiş ve mahkeme kararı bozulmuştur. Bu kanun, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi ve 213 sayılı Kanun'un 359. maddesiyle değiştirilmiş ve bu değişikliklerin kararda gösterilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Bu nedenle, karar bozulmuştur. Kanunlarla ilgili ayrıntılı açıklamalar için kararın sonundaki detaylı açıklamalar incelenebilir.
11. Ceza Dairesi         2019/769 E.  ,  2022/9648 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Sahte fatura kullanma
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    30.042014 havale tarihli dilekçe ile şikayetçi kurum adına davaya katılma talebini ifade eden ve mahkemeye dilekçe sunan şikayetçi vekilinin yerel mahkeme hükmünü temyiz ettiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2012 tarih ve 2012/2-638 Esas sayılı kararında da belirtildiği üzere, yasa yolunda da davayı takip iradesini eylemli olarak ortaya koyduğu ve bu davranışın yerel mahkemece karara bağlanmayan katılma talebinin temyiz mercisince incelenip karara bağlanmasına yönelik bir istemi de içerdiği anlaşıldığından, sanığa yüklenen suçtan katılma hakkı bulunup CMK’nin 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyiz hakkı olan şikayetçinin aynı Kanun'un 237/2. maddesi gereğince davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
    Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 24.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.



    Hemen Ara