Esas No: 2018/9037
Karar No: 2022/11299
Karar Tarihi: 29.09.2022
Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/9037 Esas 2022/11299 Karar Sayılı İlamı
5. Ceza Dairesi 2018/9037 E. , 2022/11299 K."İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Zimmet
HÜKÜM : Müteselsilen ihtilasen zimmet suçundan mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
09/10/1995 ile 22/10/2002 tarihleri arası olan suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 16/05/1997 olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir yazım hatası kabul edilmiş, bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
765 sayılı TCK'nın 202/2. maddesi uyarınca para cezasının meydana gelen 41.202,35 TL'lik zararın üç misli karşılığı olarak 123.607,05 TL şeklinde belirlenmesi sonrasında aynı Kanun'un 80. maddesi uyarınca teselsül nedeniyle para cezasında artırım yapılamayacağının gözetilmemesi ve buna bağlı olarak da aynı Kanun'un 202/3 ve 59. maddelerine göre yapılan indirimler sonucunda sanık hakkında sonuç para cezasının 51.502 TL yerine 60.086,76 TL olarak fazla tayini,
765 sayılı TCK'nın 33. maddesi gereğince, Türk Medeni Kanunu'nun 471. maddesi de gözetilerek, sanığın hapis halinin devamı süresince yasal kısıtlılık altında bulundurulmasına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde uygulama yapılması,
Kanuna aykırı, katılanlar vekilleri ile sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi gözetilerek CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususların yeni bir yargılama yapılmaksızın aynı Kanun'un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak düzeltilmesi mümkün görüldüğünden sonuç para cezasının 51.502 TL olarak belirlenmesi ve 765 sayılı TCK’nın 33. maddesinin uygulanmasına ilişkin yasaklama bendinin “Sanığın hapis hali sona erinceye kadar 765 sayılı TCK’nın 33. maddesi uyarınca, Türk Medeni Kanunu'nun 471. maddesi de gözetilerek, yasal kısıtlılık altında bulundurulmasına,” şeklinde değiştirilmesi suretiyle eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 29/09/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.