Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/6651 Esas 2022/9841 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, 2009 ve 2011 yılında sahte fatura kullanma suçu nedeniyle bir sanığa mahkumiyet hükmü verdi. Ancak yapılan temyizler sonucunda, yargılama sürelerinin olağanüstü dava zamanaşımı süresini aştığı tespit edildi. Bu sebeple, mahkeme sanık hakkındaki kamu davasının düşürülmesine karar verdi. Daha sonra, sanık lehine olan 7394 sayılı Kanun değişiklikleri dikkate alınarak, mahkeme kararı tekrar değerlendirilecek ve kanun maddelerinin uygun şekilde uygulanması gerektiği belirtildi. Karar oy birliğiyle bozuldu. Değişikliğe giden kanun maddeleri şunlardır: 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi, 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi ve 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleri.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

I- 2009 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafisinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen suçun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, 25.07.2009 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
II- 2011 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafisinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 25.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.