Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/2647 Esas 2022/6843 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : ADANA 4. Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : 1-Uyuşturucu madde ticareti yapma
2-Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hükümler : 1-Mahkumiyet (Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan)
2-Hükmün açıklanmasının geri bırakılması(Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan)


Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A-Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçu yönünden yapılan kanun yolu talebinin incelenmesinde:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararları, 5271 sayılı CMK'nın 231. maddesinin 12. fıkrası gereğince itiraza tabi olup, temyizi mümkün olmadığından, aynı Kanunun 264/2 maddesi uyarınca, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
B- Uyuşturucu madde ticareti yapma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde:
Uyuşturucu maddenin sarılı olduğu kağıt parçalarında parmak izi tespit edilen ... hakkında suç duyurusunda bulunarak soruşturmanın makul süre beklenmesi, dava açılması durumunda incelenen dosya ile birleştirilip tüm deliller birlikte değerlendirilerek sanık hakkında TCK'nın 192/3. Maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesi gerektiği gözetilmeden hükümle birlikte suç duyurusunda bulunarak sanık hakkında doğrudan TCK'nın 192/3. maddesinin uygulanması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımları yukarıda ve aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından, yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Sanığa verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine ve taksitlerden birinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edilmesine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceği” belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
2) Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle ve 7242 sayılı Kanun ile yapılan değişiklikler gözetilerek bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
3) Adana Kriminal Polis Laboratuvarınca alınan tanık numunenin de müsaderesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafilerinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA; ancak bu aykırılığın yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1) Hüküm fıkrasının, sanığa verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin kısmına “....kalan kısmının tamamının tahsiline” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına” ibaresinin eklenmesi,
2) TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararından ve 7242 sayılı Kanun ile yapılan değişikliklerden sonra oluşan durumuna göre, sanık hakkında TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi,
3) Hüküm fıkrasının müsadereye ilişkin kısmına “...uyuşturucu maddenin” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve Adana Kriminal Polis Laboratuvarınca alınan tanık numunenin” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26/05/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.