Cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçlarından sanık ..."ın yapılan yargılaması sonunda; beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçu ve atılı diğer suçtan mahkûmiyetine dair Karaman Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 24.04.2012 gün ve 2010/100 Esas, 2012/65 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Cebir tehdit veya hile kullanarak kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelemesinde;
Sanığın eylemini cebirle işlediğine ilişkin bir delil bulunmamakla birlikte mağdureyi, annesinden gezdireceğini söyleyerek izin aldığı ve götürdüğünün kabulü karşısında, fiilin hile ile işlenmiş olması sebebiyle sonuç ceza doğru olduğundan bu husus bozma sebebi sayılmamıştır.
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin eleştiri dışında unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanık müdafiin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak,
Sanığın, 2 yaşındaki mağdureyi annesinden izin alarak kucağında götürdüğü, bu haliyle koruma ve gözetim yükümlülüğünü üzerine aldığı anlaşıldığından, sanık hakkında TCK.nın 103/3. maddesinin uygulanmaması,
Kabule göre;

Sanığın eylemini cebir veya tehdit kullanmak suretiyle işlediğine ilişkin bir delil bulunmadığı halde, sanık hakkında TCK.nın 103/4. maddesinin uygulanması ile sanığa fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 31.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.