Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/9125 Esas 2022/11722 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, hükümlüye zimmetine geçirdiği 6.425,65 TL için TCK'nın 249. maddesi yerine daha hafif bir ceza verilmesi gerektiğini ve TCK'nın 53. maddesi ile ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılması gerektiğini belirtmiştir. Ayrıca, sanığın TCK'nın 53/1-a maddesi fıkrası bendindeki hak ve yetkileri kötüye kullanarak suç işlediği kabul edildiği için TCK'nın 53/5. maddesi gereğince hak yoksunluğuna ilişkin hükümlerin uygulanması gerektiği düşünülmemiştir. Bu nedenle, itirazlar kabul edilmiş ve hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri: 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, CMUK'un 318. maddesi, TCK'nın 249. maddesi, TCK'nın 53. maddesi, CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelendi;
Tayin olunan ceza miktarına nazaran sanık müdafin yasal koşulları bulunmadığından duruşma isteminin 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi nazara alınarak CMUK'un 318. maddesi uyarınca REDDİNE ve incelemenin duruşmasız yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın zimmetine geçirdiği kabul edilen toplam 6.425,65 TL'nin, suç tarihine nazaran günün ekonomik koşulları ve Dairemiz uygulamalarına göre, değer azlığı sınırında kalması nedeniyle sanık hakkında TCK'nın 249. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı iptal Kararının Resmi Gazete'nin 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı nüshasında yayımlanarak yürürlüğe girmiş olması nedeniyle TCK'nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Yüklenen suçu TCK'nın 53/1-a madde-fıkra-bendindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işlediği kabul edilen sanık hakkında TCK'nın 53/5. maddesi gereğince hak yoksunluğuna ilişkin hükümlerin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 05/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.