Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3204 Esas 2022/9839 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesinde görülen davalarda, sanığın çıkarttığı sahte fatura nedeniyle suçlu bulunarak mahkumiyeti hükme bağlandı. Ancak, suç tarihinin belirlenmesinde yapılan incelemede olağanüstü dava zamanaşımının gerçekleştiği tespit edildiği için, dava düşürüldü. Ayrıca, hükümle ilgili kanun maddeleri değiştirildiğinden yeniden değerlendirilmesine karar verildi. Kanunlar arasındaki öncelikle lehe Kanun tespit edilerek uygulama yapılması gerektiği belirtildi. 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek sanığın hukuki durumunun ayrıntılı olarak gösterildiği karar, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca bozuldu.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

I- 2008 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafisinin temyiz nedenlerinin incelenmesinde;
Suça konu faturaların KDV beyannamesinde kullanılması nedeniyle suç tarihinin 25.10.2008 olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığa yüklenen suçun Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanık müdafisinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
II- 2010 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan kurulan hükme yönelik sanık müdafisinin temyiz nedenlerinin incelenmesine gelince;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 25.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.