Çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçuna teşebbüs ve geceleyin konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından sanık ..."nın yapılan yargılaması sonunda; atılı suçlardan mahkûmiyetine dair Isparta Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 14.08.2008 gün ve 2007/313 Esas, 2008/191 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii ve katılan vekili tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdurenin suç tarihi itibarıyla 17 yaşında olmasına rağmen Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulu tarafından düzenlenen 28.03.2008 tarihli rapor tarihi itibarıyla 18 yaşını doldurduğu ve raporun Adli Tıp Kurumu Kanununun 7, 23/B ve 31. maddelerine uygun olarak 2 Adli Tıp uzmanı ve ruh sağlığı ve hastalıkları uzmanının katılımıyla düzenlendiği gibi 28.03.2008 tarihli Adli Tıp Kurumu 6. İhtisas Kurulunun raporunda beden veya ruh sağlığını bozacak mahiyet ve derecede patolojik araz tespit edilmediği, dava dosyasının incelenmesinde de olay nedeniyle ruh veya beden sağlığının bozulduğuna dair herhangi bir tıbbi belge ya da bulguya rastlanılmadığının belirtilmesi karşısında tebliğnamedeki bu yönde bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sanık müdafii temyiz itirazlarının ve katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın 5237 sayılı TCK.nın 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun yalnız “kendi altsoyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili haklardan koşullu salıverilmesine kadar”, “diğer kişiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar” sürmesine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin, yazılı şekilde karar verilerek 53/3. maddesine aykırılık yapılması,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek hükümlerin bu sebepten dolayı CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden yargılama yapılmaksızın düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanarak hükümlerde yer alan 5237 sayılı TCK.nın 53/1. maddesi gereğince hükmedilen hak yoksunluğu ile ilgi bölümler hükümlerden çıkarılarak yerine "sanığın 5237 sayılı TCK.nın 53/3. maddesine göre 53/1-c maddesinde yer alan kendi altsoyu üzerindeki velâyet, vesayet ve kayyımlık yetkileri ile ilgili haklarından koşullu salıverilme tarihine, 53/1. maddesinde yazılı diğer haklardan 53/2. maddesi gereğince hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 31.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.