Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/4172 Esas 2022/9931 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4172
Karar No: 2022/9931
Karar Tarihi: 25.05.2022

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/4172 Esas 2022/9931 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sahte fatura düzenleme ve defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçlarından sanığı mahkum etti ve hükmün açıklanmasını geri bıraktı. Sanığın bu kararı temyiz edemeyeceği, sadece itiraz yoluna başvurabileceği vurgulandı. Ayrıca sanığın sahte fatura düzenleme suçuyla ilgili hüküm öncesinde yürürlüğe giren ve sonrasında değiştirilen kanun maddeleri göz önünde bulundurularak yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi. Kararın detaylı bir şekilde gerekçelendirilerek yeniden değerlendirilmesi gerektiği sonucuna varıldı. Kanun maddeleri olarak 5560 sayılı Kanun, 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi, ve 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi belirtilmiştir.
11. Ceza Dairesi         2020/4172 E.  ,  2022/9931 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

    1) Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyizin incelenmesinde;
    Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan; sanığın temyiz talebinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile mercisinde incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
    2) 2009, 2010, 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan hükme yönelik temyizin incelenmesinde;
    Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 25.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




    Hemen Ara