Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/4172 Esas 2022/9931 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, bir kişinin sahte fatura düzenleme ile defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçlarından mahkumiyetine karar verilmiştir. Ancak, defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçuna ilişkin hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz talebi kabul edilmemiştir. Ayrıca, sahte fatura düzenleme suçundan verilen hüküm, daha önce yayımlanmış bir kanunun değişiklikleri nedeniyle bozulmuştur. Bu değişiklikler, TCK'nin 7/2. maddesi de göz önünde bulundurularak değerlendirilerek detaylı bir şekilde açıklanmalıdır. Kanun maddeleri olarak, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının temyiz edilemeyeceği, sahte fatura düzenleme suçu için 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi ve değişikliklerinin uygulanması gerektiği belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura düzenleme, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

1) Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyizin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan; sanığın temyiz talebinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile mercisinde incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2) 2009, 2010, 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme suçundan kurulan hükme yönelik temyizin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 25.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.