Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/4320 Esas 2022/11716 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, bir tanığı tehdit edip uyuşturucu kullanma suçundan işlem yapılmaması için rüşvet teklif ettiği suçtan yargılanmıştır. Mahkeme, suç vasfına yönelik takdirini dosya kapsamına uygun görerek, sair temyiz itirazlarını reddetmiş; ancak sanığın tekerrüre esas alınan mahkumiyeti ile ilgili olarak uzlaştırma işleminin yapılıp yapılmadığını sorup, sonucuna göre tekerrür hükmünün uygulanıp uygulanmayacağını belirlemiştir. Ayrıca, rüşvet teklifine konu olan paranın müsadere edilmesi gerektiğine karar verilmiştir. Kararda, suçun işlenmesi için sağlanan maddi menfaat niteliğindeki paraların TCK'nın 54. maddesi uyarınca müsaderesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak da, 5237 sayılı TCK'nın 165/1. maddesi, 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişen 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi, TCK'nın 7/2. maddesi, 58. maddesi, 54. maddesi ve Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararı ile ilgili TCK'nın 53. maddesi değerlendirilmelidir.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, tanık ... hakkında uyuşturucu madde kullanma suçundan işlem yapılmaması için görevli polis memuruna rüşvet teklif ettiği ve söz konusu tanık hakkında ... 52. Asliye Ceza Mahkemesince verilen 2015/63 Esas ve 2015/341 sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin Kararın itiraz edilmeden kesinleştiği nazara alındığında, mahkemenin suç vasfına yönelik takdiri dosya kapsamına uygun görüldüğünden, tebliğnamede bu hususta bozma öneren düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Güncel adli sicil kaydına göre tekerrüre esas başkaca mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında tekerrüre esas alınan ... 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 13/04/2012 tarihli, 2011/302 Esas ve 2012/784 Karar sayılı mahkumiyet hükmüne konu 5237 sayılı TCK'nın 165/1. maddesinde düzenlenen suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunun 24/10/2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 253. maddesi gereğince uzlaşma kapsamına alındığı anlaşılmakla; TCK'nın 7/2. maddesi de gözetilerek, sanık hakkında tekerrüre esas alınan hükme ilişkin uzlaştırma işlemi yapılıp yapılmadığı mahkemesinden sorularak, sonucuna göre sanık hakkında TCK'nın 58. maddesinde düzenlenen tekerrür hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının belirlenmesinde ve Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal Kararının 24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanmış olması nedeniyle TCK'nın 53. maddesiyle ilgili olarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Rüşvet teklifine konu paranın, suçun işlenmesi için sağlanan maddi menfaat niteliğinde olması nedeniyle TCK'nın 55/1 yerine 54. maddesine göre müsaderesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA 05/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.