Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/6651 Esas 2022/11770 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, TCK'nın 235/2-(a-2) maddesinde düzenlenen ve özgü suç niteliği taşıyan sahtecilik suçunu, ihale görevlileri dışında işleyemeyeceği gerekçesiyle suç işlemek suçundan yargılandı. Ancak sanığın şirket ortağı bulunması nedeniyle, azmettirici veya yardımcı olarak iştiraki söz konusu olabileceği belirtildi. Kamu görevlileri hakkında açılmış bir dava bulunmaması nedeniyle eylemlerin resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturacağına hükmedildi. Bu suçun cezasının TCK'nın 204/1. maddesinde belirtilen üst sınırı itibarıyla 8 yıllık asli ve 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu belirtildi. Son suç tarihi ile inceleme günü arasında ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği tespit edildiğinden hükümlerin BOZULMASINA karar verildi. Ancak bu durumun yeniden yargılamayı gerektirmediği, sanık hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE karar verildi.
5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince hükümlerin bozulması,
CMUK'un 321. maddesi uyarınca karar verilmesi,
5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi gereğince sanık hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı düşmesine karar verildi.

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa isnat olunan ve TCK'nın 235/2-(a-2) maddesinde düzenlenen suçun özgü suç niteliğinde olması karşısında ancak ihale görevlilerince işlenebileceği, şirket ortağı olan sanığın bu eyleme TCK'nın 40/2. maddesi kapsamında azmettiren veya yardım eden olarak iştirakinin söz konusu olabileceği, kamu görevlileri hakkında ise açılmış bir dava bulunmadığı anlaşılmakla, sanığa isnat edilen eylemlerin sübutu halinde bir bütün olarak resmi belgede sahtecilik suçunu oluşturacağı ve bu suçun TCK'nın 204/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanun'un 66/1-e ve 67/4. maddelerine göre 8 yıllık asli ve 12 yıllık ilaveli dava zamanaşımı sürelerine tabi olduğu, son suç tarihi olan 24/03/2009 ile inceleme günü arasında ilaveli dava zamanaşımı süresinin gerçekleştiği anlaşıldığından hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasa'nın 322/1 ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddeleri gereğince sanık hakkında açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE 06/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.