Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/4461 Esas 2022/10001 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir kişinin resmi belgede sahtecilik suçundan mahkumiyetine karar verdi. Ancak, sanığın daha önce de benzer suçlar nedeniyle cezalandırılmış olması göz önüne alınarak, daha ağır cezayı içeren bir önceki mahkumiyet kararı yerine daha hafif olanı esas alınarak verilen cezanın hatalı olduğuna karar verildi. Bu nedenle, hüküm TCK'nin 58/6-7 maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına dair ibare eklenerek düzeltildi ve onandı. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015 85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği belirtildi. Kanunlar: 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nin 321, 322 ve 326/son maddeleri, 5275 sayılı Kanun'un 108/2 maddesi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5237 sayılı TCK'nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015 85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. ancak;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.06.2013 tarihli, 2000/8-151/304 sayılı kararında açıklandığı üzere, birden fazla tekerrüre esas alınabilecek hükümlülüğün bulunması halinde bunlardan en ağırının esas alınması gerektiği; sanığın adli sicil kaydında yer alan ve daha ağır cezayı içeren Muş Ağır Ceza Mahkemesinin 2007/92 Esas ve 2007/124 Karar sayılı ilamı yerine Muş Ağır Ceza Mahkemesinin 2004/118 Esas ve 2006/116 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun'un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK'nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak, yerine; "Muş Ağır Ceza Mahkemesinin 2007/92 Esas- 2007/124 Karar sayılı mahkumiyet hükmü tekerrür oluşturduğundan, TCK'nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına " ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından, 1412 sayılı CMUK'nin 326/son ve 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olamayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine, 25.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.