Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/39826 Esas 2022/10346 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

5271 sayılı CMK’nin 231/8-son cümlesi uyarınca, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 18.05.2012 tarihinden, denetim süresi içinde ikinci suçun işlendiği 28.04.2015 tarihine kadar dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
1)Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 18.11.2014 tarihli, 2013/830 Esas ve 2014/502 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; CMK'nin 231/11. maddesine göre hükmün açıklanmasına dair kararda, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 141/3., CMK'nin 34 ve 230. maddeleri uyarınca mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine imkan sağlayacak biçimde açık ve gerekçeli olması, gerekçe bölümünde iddia ve savunmada ileri sürülen görüşlerin belirtilmesi, mevcut delillerin tartışılması ve değerlendirilmesi, hükme esas alınan ve reddedilen delillerin açıkça gösterilmesi, bu delillere göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması, delillerle sonuç arasında bağ kurulması gerekirken; açıklanan ilkelere uyulmadan gerekçeden yoksun hüküm kurulması,
2)Sanık hakkında Bakırköy 22.Asliye Ceza Mahkemesinin 19.04.2012 tarih, 2011/557 Esas ve 2012/475 Karar sayılı ilamı ile verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının, Bakırköy 7.Asliye Ceza Mahkemesinin 17.02.2016 tarih, 2015/329 Esas ve 2016/73 Karar sayılı ilamı ile yapılan ihbar üzerine açıklandığı, ancak ihbara konu ilamda sanık hakkında TCK'nin 106/1-1.cümle maddesi uyarınca hüküm kurulduğu anlaşılmakla, tehdit suçunun 02.12.2016 tarih ve 29906 sayılı Resmi Gazete'de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında olması ve 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işleminin yapılması için dosyanın yeniden değerlendirilmesi lüzumu karşısında, ihbara konu suça ilişkin olarak uzlaştırma işleminin akıbeti araştırılarak olumlu sonuçlanmış olması halinde sanığın denetim süresi içinde işlediği başkaca kasıtlı suçlardan mahkum olup olmadığı tespit edilerek sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdirinde zorunluluk bulunması,

Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, 26.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.