Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1579 Esas 2022/10266 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1579
Karar No: 2022/10266
Karar Tarihi: 26.05.2022

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1579 Esas 2022/10266 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir kişinin sahte fatura düzenlemesi ve defter, kayıt ve belgeleri gizlemesi suçlarından mahkumiyet kararı verdi. Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı ise itiraz yoluna tabi olduğu için incelenmedi. Ancak sahte fatura düzenleme suçundan verilen hükümler, daha sonra yürürlüğe giren 7394 sayılı Kanun ve 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi göz önünde bulundurularak yeniden değerlendirilmesi gerektiği kararına varılarak bozuldu. Detaylar için 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi ile 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleri ile değişik 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi incelenmeli ve uygulanması gereken hükümlerin gerekçeleriyle birlikte kararda gösterilmesi gerektiği belirtildi.
11. Ceza Dairesi         2019/1579 E.  ,  2022/10266 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Sahte fatura düzenleme, defter, kayıt ve belgeleri gizleme
    HÜKÜM : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması

    A)Defter, kayıt ve belgeleri gizleme suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz incelenmesinde:
    Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan ve bu hususta itiraz mercisince karar verildiği anlaşıldığından, dava dosyasının bu yönden incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
    B)Sahte fatura düzenleme suçundan verilen hükümlerin temyiz incelenmesinde:

    Sanık hakkında düzenlenen vergi suçu raporu ile mütalaa konusu olan ancak iddianame kapsamında bulunmayan 2010 takvim yılında sahte fatura kullanma suçundan mahallinde işlem yapılması mümkün görülmüştür.

    Hükümlerden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Hemen Ara