Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/3136 Esas 2022/10159 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanığın sahte fatura kullanma suçundan mahkumiyetine karar verildiği ancak hükmün, sanığın duruşmada bildirdiği adresine öncelikle Tebligat Kanunu'nun 21. maddesine göre tebliğ edilmesi gerekirken, doğrudan MERNİS adresine yapılan tebliğ işleminin usulsüz olduğu belirlendi. Yapılan incelemede, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunduğu belirtildi. Bu nedenle, hüküm bozuldu. Kanun maddeleri açıklandıktan sonra kararın oy birliğiyle verildiği ifade edildi.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın yokluğunda verilen 20.05.2015 tarihli hükmün, sanığın duruşmada bildirdiği adresine öncelikle 7201 sayılı Tebligat Kanunu'nun 21. maddesine göre tebliğ edilmesi gerekirken, doğrudan MERNİS adresine Kanun'un 21/2 maddesine göre yapılan tebliğ işleminin usulsüz olduğu ve sanık müdafisinin öğrenme üzerine temyizinin süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.