Esas No: 2014/13845
Karar No: 2014/18016
Karar Tarihi: 15.12.2014
Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2014/13845 Esas 2014/18016 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Burdur 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 06/06/2014
NUMARASI : 2013/522-2014/356
Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı vekili; müvekkilinin davalıya sattığı süt yemi ve kepek nedeniyle 17.10.2012 ve 19.09.2012 tarihli iki adet faturaya dayalı alacağının tahsili amacıyla yapılan icra takibinin davalının haksız itirazı ile durduğunu, davalının ödeme emrine itirazında belirttiği 10.000-TL bedelli senedin dava konusu faturalarla ilgisi olmadığını, müvekkilinde davalının borçlu olduğu 26.000-TL tutarında fatura bulunduğunu ve bu alacağın 10.000-TL"lik kısmı için senetle takip yapıldığını belirterek, davalının itirazının iptali ile takibin devamına ve %20"den az olmamak üzere icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir
Davalı vekili; taraflar arasında toplam 26.000-TL"lik yem ticareti olduğunu, müvekkilinin borcu karşılığında 22.03.2012 tarihinde davacıya iki ineğini 9.500-TL bedelle sattığını ve böylece mart ayı fiyatlarıyla yem bedellerini peşin ödediğini, kalan borcun 10.000-TL"sini senetle icra takibi sonucunda ödediğini ve 5.000-TL"sini de 22.01.2013 tarihli makbuzla ödediğini, ayrıca 19.09.2012 tarihli faturadaki 900-TL değerindeki 30 çuval kepeğin müvekkiline teslim edilmediğini, erken ödeme dolayısıyla yem bedellerinin indirimli olarak tahsili gerekeceğinden müvekkilinin borcu olmadığını, tenzilat kabul edilmese dahi müvekkilinin borcunun bu durumda sadece 1.236-TL olduğunu belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davacı ve davalı arasında yem alışverişine dayalı ticari ilişkinin toplam bedelinin 26.000-TL olduğu, bu alacağın 10.000-TL"sinin ödendiğinin her iki tarafın da kabulünde olduğu, somut olayda çözümlenmesi gereken sorunun kalan 16.000-TL"ye yönelik olduğu, taraflar arasında akdi ilişki kabul edildiğinden faturalardaki malın davalıya teslimi konusunda davacı tanıklarının dinlendiği, davalı tarafın inek satışının dava konusu icra takibinin dayanağı olan faturalara karşılık yapıldığını ispatlayamadığı, taraflar arasındaki ticari alışverişin karşılığının 26.000-TL olduğunun kabul edilmesi nedeniyle davalının ibraz ettiği 5.000-TL"lik ödeme makbuzunun sözkonusu alışverişe karşılık olduğunun kabul edildiği, böylece toplam ödeme miktarı düşüldüğünde kalan borcun 11.000-TL olduğu, davacının davalıyı icra takibinden önce temerrüde düşürdüğünü ispatlayamadığı, alacak likit olduğundan davacı vekillinin %20 icra inkar tazminatı talebinin kabulü gerektiği, davalı taraf davacının takipte haksız ve kötüniyetli olduğunu ispatlayamadığından davalının tazminat talebinin reddi gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile davalının Burdur İcra Müdürlüğü"nün 2013/1749 sayılı dosyasında yapmış olduğu itirazın iptali ile takibin toplam 11.000-TL üzerinden devamına, takip tarihinden itibaren 11.000-TL"ye yasal faiz uygulanmasına, 11.000-TL üzerinden %20 icra inkar tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davalının %10 oranında para cezası talebinin reddine, 5.000-TL üzerinden %20 tazminatın davacıdan alınarak davalıya verilmesine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Mahkemece, “...davalı taraf davacının takipte haksız ve kötüniyetli olduğunu ispatlayamadığından davalının tazminat talebinin reddi gerektiği...” şeklinde gerekçe oluşturulmuş ise de hüküm fıkrasında “5.000-TL üzerinden %20 tazminatın davacıdan alınarak davalıya verilmesine"" karar verilmiş olup, hüküm ile gerekçe arasındaki bu çelişki nedeniyle HMK’nın 294 ve 297 maddeleri uyarınca hükmün bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına peşin harcın istek halinde iadesine, 15.12.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.