Esas No: 2021/34170
Karar No: 2022/10366
Karar Tarihi: 26.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/34170 Esas 2022/10366 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2021/34170 E. , 2022/10366 K.Özet:
Ağır Ceza Mahkemesi, bir kişinin kamu kurumlarını araç olarak kullanarak dolandırıcılık ve resmi belgede sahtecilik yapmak suçundan mahkumiyetine karar verdi. Resmi belgede sahtecilik suçunda verilen mahkumiyet kararının temyiz incelemesi yapıldı ve yargılamanın hukuka uygun yapıldığı, delillerin doğru biçimde değerlendirildiği ve cezanın kanuni sınırlar içinde uygulandığı belirtildi. Dolandırıcılık suçunda ise, yapılan yargılamaya ve dosya içeriğine göre sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmedi, ancak hapis cezasının yanında verilen adli para cezasının yanlış hesaplandığı ve düzeltilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, kararın adli para cezasına ilişkin kısmı düzeltildi ve hükmün onanmasına karar verildi. Kanun maddeleri olarak TCK'nin 158/1-d, 35/1-2 ve 52/2 maddeleri ile 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK‟nin 321. ve 322. maddeleri belirtilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kamu kurum ve kuruluşları, vb.tüzel kişiliklerin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜMLER : Mahkumiyet
1) Resmi belgede sahtecilik suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz incelemesinde;
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, hukuka uygun yöntemlerle elde edilen delillerin değerlendirilerek fiilin sanık tarafından işlendiğinin tespit edildiği, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı tüm dosya kapsamından anlaşılmakla, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA,
2) Kamu kurum ve kuruluşları, vb.tüzel kişiliklerin araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir, ancak;
TCK'nin 158/1-d, 35/1-2 maddeleri gereğince hapis cezasının yanında hükmedilen 3 gün adli para cezasının TCK'nin 52/2 maddesi gereğince bir günlüğü 20 liradan adli para cezasına dönüştürülürken 60 TL yerine 90 TL adli para cezasına hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK‟nin 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının adli para cezası ile ilgili kısımlarından "90,00 TL adli para cezası" ibaresinin çıkartılarak yerine "60,00 TL adli para cezası ibaresinin" eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 26.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.