Esas No: 2021/9878
Karar No: 2022/10147
Karar Tarihi: 26.05.2022
Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/9878 Esas 2022/10147 Karar Sayılı İlamı
11. Ceza Dairesi 2021/9878 E. , 2022/10147 K.Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda sanık, defter, kayıt ve belge gizleme suçundan mahkum edilmiş ancak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmiştir. Sanık müdafisinin hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz talebi itiraz dilekçesi olarak kabul edilerek dosya, incelenmek üzere mahalline iade edilmiştir. Mahkumiyet hükmüne yönelik olarak ise Temyiz incelemesinde, Kanunun lehe yönünün tespit edilip uygulanması gerektiği ve sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilerek 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi ve 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi ile gözetilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararın detaylı bir şekilde açıklanması ve denetlenebilmesi için bozulmasına karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi
- 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Defter, kayıt ve belge gizleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması
1)Sanık ... hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik sanık müdafisinin temyizinin inceşenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan; sanık müdafisinin temyiz talebinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile mercisinde incelenmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2)Sanık ... hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin ve katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 26.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.