Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2020/4458 Esas 2022/10696 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği bir kararda, sanığın resmi belge düzenlerken yalan beyan vermekten mahkum edildiği belirtiliyor. Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun ilgili kararlarının da referans gösterildiği yazıda, açık hukuka aykırılıkların kesin hükme temyiz edilebilirlik vasfı kazandırmayacağına dikkat çekiliyor. 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında doğrudan hükmedilen 1500 TL adli para cezasına ilişkin hüküm kesin nitelikte olduğu belirtiliyor. Yazının sonunda, Cumhuriyet savcısının temyiz istemi ve kanun maddelerinin reddedilmesine oybirliğiyle karar verildiği belirtiliyor.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgenin düzenlenmesinde yalan beyan
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.03.2009 tarihli, 2009/2-43 Esas ve 2009/56 Karar sayılı, 14.04.2009 tarihli, 2008/1-238 Esas ve 2009/94 Karar sayılı ve 29.09.2009 tarihli, 2009/5-173 Esas ve 2009/209 Karar sayılı ilamlarında da belirtildiği üzere; hükümde açık hukuka aykırılıkların bulunmasının kesin nitelikteki bir hükme temyiz edilebilirlik vasfı kazandırmayacağı, Yargıtay’ca denetim olanağı bulunmayan bir hükmün hukuka aykırılıklar taşıdığı gerekçesiyle temyizen incelenmesi olanaksız olduğundan, tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
6217 sayılı Kanun’un 26. maddesi ile değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun’un geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında doğrudan hükmedilen 1500 TL adli para cezasına ilişkin hüküm kesin nitelikte olduğundan, Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi göndermesiyle 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 30.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.