Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/11227 Esas 2022/10613 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, sahte fatura kullanma suçundan hüküm giyen sanık hakkındaki davanın şikayetçi vekilinin temyiz talebini reddetti. Ancak, sanık müdafisinin temyiz nedenlerinin yerinde olduğu ve sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği tespit edildi. Bu nedenle, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de göz önünde bulundurularak öncelikle lehe olan kanun maddesi tespit edilip uygulanması ve her iki kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi gerektiği belirtildi. Kararda, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince hüküm bozuldu.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet

1-Sanık hakkında “2011 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik şikayetçi vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Davadan ve duruşma tarihinden usulüne uygun biçimde haberdar edilmesine rağmen, duruşmaya katılmayan ve CMK'nin 238. maddesine uygun biçimde talepte bulunup katılan sıfatını almayan şikayetçi kurum vekilinin temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2-Sanık hakkında “2011 takvim yılında sahte fatura kullanma” suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafisinin temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.