Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/9374 Esas 2022/10560 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından açıklanan karara göre sanık, sahte fatura kullanma ve defter, kayıt ve belge gizleme suçlarından mahkum edilmiştir. Sanığın defter, kayıt ve belge gizleme suçundan açıklanması geri bırakılan kararına yapılan temyiz mümkün olmayıp itiraz yoluna tabidir ve bu hususta itiraz mercisince karar verilmiştir. Bu sebeple dava dosyası mahalline iade edilmektedir. Sahte fatura kullanma suçundan verilen mahkumiyet kararları da ise 7394 sayılı Kanun ile değişik 213 sayılı Kanun'un ilgili maddeleri uyarınca öncelikle lehe olan kanunun tespit edilerek uygulanması gerekmektedir. Kararda bu kanun maddelerinin ayrıntılı bir şekilde gösterilecek şekilde denetime olanak verilmesi de belirtilmektedir. Karar diğer yönleri incelenmeksizin ve sanığın müdafisinin temyiz nedenleri doğru olduğundan dolayı bozulmuştur. Kararda bahsedilen kanun maddeleri; 5560 sayılı Kanun, 5271 sayılı CMK'nin 231/12. maddesi, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesidir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte fatura kullanma, defter, kayıt ve belge gizleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması


1)Sanık hakkında defter, kayıt ve belge gizleme suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı yapılan temyizin incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi uyarınca temyizi mümkün olmayıp itiraz yoluna tabi olduğundan ve bu hususta itiraz mercisince karar verildiği anlaşıldığından, dava dosyasının bu yönden incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2)Sanık hakkında 2011 ve 2012 takvim yıllarında sahte fatura kullanma suçundan kurulan mahkumiyet kararlarına karşı yapılan temyizin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.