Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, konut dokunulmazlığının ihlali ve kasten yaralama suçlarından sanık ..."ün yapılan yargılaması sonunda; kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine ve konut dokunulmazlığının ihlali ve kasten yaralama suçlarından mahkûmiyetine dair Derinkuyu Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 14.02.2008 gün ve 2007/102 Esas, 2008/9 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık ve katılan tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Konut dokunulmazlığının ihlali ve kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.02.2009 gün ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinde dikkate alınacak zararın maddi zarar olduğu, manevi zararı kapsamadığı ve olayda da katılanın dosyaya yansıyan maddi bir zararının bulunmadığı gözetilmeden, 5271 sayılı CMK.nın 231. maddesinde öngörülen diğer koşullar tartışılarak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olup olmadığına karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi,
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan beraat hükmünün incelenmesinde;
Dosya kapsamına göre; sanığın, katılanı cebir kullanarak rızası hilafına evinin içine sokup üzerine kapıyı zincirle kilitlemek suretiyle kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma suçunu işlediğinin anlaşılmasına göre, sanığın aksi savunmasına rağmen katılanın, sanığın kilitli olan giriş kapısını açtığını belirttiği dikkate
alınarak etkin pişmanlık hükümlerinin gerçekleşip gerçekleşmediği değerlendirilerek atılı suçtan mahkûmiyetine karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ve katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.