Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/35636 Esas 2022/10615 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/35636
Karar No: 2022/10615
Karar Tarihi: 30.05.2022

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/35636 Esas 2022/10615 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık, \"defter, kayıt ve belgeleri gizleme\" ve \"sahte fatura düzenleme\" suçlarından mahkum edilmiştir. İlk istinaf başvurusu reddedilmiştir. Ancak, sanığın \"sahte fatura düzenleme\" suçundaki mahkumiyeti, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri ile 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi gözetilerek yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Dosya ilk derece mahkemesine gönderilmiştir. Kanun maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmamıştır. Kanun maddeleri 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri ve 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi olarak belirtilmiştir.
11. Ceza Dairesi         2021/35636 E.  ,  2022/10615 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
    SUÇLAR : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme, sahte fatura düzenleme
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet, istinaf başvurusunun esastan reddi

    1-Sanığın “defter, kayıt ve belgeleri gizleme” suçundan verilen istinaf başvurusunun esastan reddi kararına yönelik temyizinin incelenmesinde;
    5271 sayılı CMK'nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizinin mümkün olmadığı anlaşılmakla; sanığın temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nin 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
    2-Sanığın “2015 takvim yılında sahte fatura düzenleme” suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyizinin incelenmesinde;
    Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iadesine, 30.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.





    Hemen Ara