Zorla ırza geçme suçundan hükümlü ... hakkında 5237 sayılı TCK.nın uygulanıp uygulanamayacağı ile ilgili olarak Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 29.11.2011 gün ve 1998/119 Esas, 1998/120 Karar sayılı ek kararın süresi içinde Yargıtayca incelenmesi hükümlü müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde sanıklar ... ile temyize gelmeyen ..."in tarlada çalışan mağdureyi zorla birlikte yere yatırıp, ..."in mağdurenin ırzına geçmesi şeklinde gerçekleşen eyleminde, 5237 sayılı TCK.nın 109. maddesinde düzenlenen kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun unsurları oluşmadığı halde karşılaştırmada bu suçtan da hüküm kurularak nitelikli cinsel istismar suçundan belirlenen ceza miktarına eklenmek suretiyle karşılaştırmaya konu yapılması, ayrıca kesinleşen hükümde ırza geçmeden alt sınırdan ceza tayin edildiği halde, orantılılık ilkesine aykırı olarak lehe kanunun tespitinde 103/2. maddesi uyarınca cezasının teşdiden 10 yıldan başlatılması, alt sınırdan ceza tayin edilmesi durumunda ise 5237 sayılı TCK.nın 103/2 ve 62. maddeleri uyarınca hükümlüye verilecek ceza miktarına göre anılan gerekçeler doğrultusunda 5237 sayılı TCK.nın açıkça hükümlünün lehine olduğu gözetilmeden, 765 sayılı TCK.nın lehe olduğundan bahisle uyarlama talebinin reddine karar verilmesi.
Kanuna aykırı, hükümlü müdafiin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince CMUK.nın 321. maddesi uyarınca Ek Kararın BOZULMASINA, 24.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.