Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2019/1853 Esas 2022/10525 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İçtihad metni, Asliye Ceza Mahkemesi'nin vergi usul kanunu'na aykırılık suçundan verdiği mahkumiyet kararıyla ilgilidir. Temyiz başvurusu yapılmıştır. Katılanın temyiz talebi reddedilmiştir. Sanıkların temyiz talepleri kabul edilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi öncelikle gözetilerek her iki kanunla ilgili kararın detaylı bir şekilde gösterilmesi belirtilmiştir. Sanıklardan birinin öldüğü kesinleşirse kamu davasının düşmesine karar verilmesi gerektiği de belirtilmiştir. Kararda 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesine göre hükümler bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi, 5237 sayılı TCK'nin 64/1 maddesi ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8. maddesi açıklanmıştır.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanunu'na aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

A) Katılan vekilinin temyizinin incelenmesinde;
Katılan vekilinin yokluğunda verilip usulüne uygun olarak 26.05.2015 tarihinde tebliğ olunan hükmün, katılan vekili tarafından 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 310. maddesinde öngörülen bir haftalık yasal süreden sonra 04.06.2015 tarihli dilekçe ile temyiz edildiği anlaşıldığından; temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nin 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
B)Sanıkların temyizinin incelenmesinde;
1)Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
2)Sanık ...’ın UYAP aracılığıyla MERNİS üzerinden ulaşılan nüfus kaydına göre hükümden sonra 19.02.2022 tarihinde öldüğü belirlendiğinden, bu durumun kesin olarak tespiti halinde 5237 sayılı TCK’nin 64/1 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddeleri uyarınca kamu davasının düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.