Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/43414 Esas 2022/10657 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/43414
Karar No: 2022/10657
Karar Tarihi: 30.05.2022

Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/43414 Esas 2022/10657 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sanık müdafisinin istinaf başvurusunun esastan reddi kararının temyiz istemi reddedildi. Ayrıca, sanığın 2010 ve 2011 yıllarında sahte fatura düzenlemek suçlarından mahkumiyeti bozuldu. Yeni yürürlüğe giren 7394 sayılı Kanun ve 213 sayılı Kanun'un 359. maddesi uyarınca, lehe olan kanun öncelikle uygulanmalı ve denetlenebilir şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmelidir. Bu nedenle, sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilmelidir. Kanun maddeleri 5271 sayılı CMK'nin 286/2-a ve 298, 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleri, 213 sayılı Kanun'un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri olarak belirtilir.
11. Ceza Dairesi         2021/43414 E.  ,  2022/10657 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
    SUÇLAR : Defter, kayıt ve belgeleri gizleme, sahte fatura düzenleme
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet, istinaf başvurusunun esastan reddi

    1-Sanık müdafisinin “defter, kayıt ve belgeleri gizleme” suçundan verilen istinaf başvurusunun esastan reddi kararına yönelik temyizinin incelenmesinde;
    5271 sayılı CMK'nin 286/2-a maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizinin mümkün olmadığı anlaşılmakla; sanık müdafisinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nin 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
    2-Sanık müdafisinin “2010 ve 2011 takvim yıllarında sahte fatura düzenleme” suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyizinin incelenmesinde;
    Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafisinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5271 sayılı CMK'nin 302/2. maddesi uyarınca BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 18. Ceza Dairesine gönderilmesine, 30.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.

    Hemen Ara