Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından sanıklar ... ve ..."nın yapılan yargılamaları sonunda; atılı suçlardan mahkûmiyetlerine dair Keşan Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 16.09.2008 gün ve 2008/85 Esas, 2008/607 Karar sayılı hükümlerin Yargıtayca incelenmesi sanıklar ile katılan ... tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;
Katılan ..., 16.09.2008 günü vekilinin yüzüne tefhim edilen hükmü, yasal bir haftalık süreden sonra 20.10.2008 havale tarihli dilekçeyle temyiz ettiğinden, süresi içinde yapılmayan temyiz isteğinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi uyarınca REDDİ ile incelemenin sanıkların temyiz talepleriyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluş ve kabule göre, sanıkların üzerlerine atılı kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu cinsel amaçla işledikleri anlaşıldığı halde bu suçtan verilen cezalarından TCK.nın 109/5. maddesi ile artırım yapılmaması,
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçu nedeniyle soruşturmaya başlanmadan önce mağdurun şahsına zararları dokunmaksızın onu kendiliklerinden güvenli bir yerde serbest bırakan sanıklar hakkında 5237 sayılı TCK.nın 110. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi ve aynı Kanunun 62. maddesi gereğince "failin geçmişi, sosyal ilişkileri, fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları, cezanın failin geleceği üzerindeki olası etkileri" hususları değerlendirilerek, anılan kanun maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı konusunda hüküm tesisi gerekirken, "başkaca lehe ve aleyhe yasal takdiren arttırım ve indirim maddesi uygulanmasına yer olmadığına" şeklindeki soyut ifadeyle maddenin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Hükümlerden önce 08.02.2008 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve TCK.nın 7/2. maddesi uyarınca sanıklar yararına olan 5728 sayılı Kanunun 562. maddesinin 1. fıkrası ile değişik CMK.nın 231/5. maddesinde hapis cezası için öngörülen sınırın 2 yıla çıkartılması ve anılan maddenin 2. fıkrası ile de 231/14. maddesindeki soruşturulması ve kovuşturulması şikâyete bağlı suç olma koşulunun kaldırılması karşısında, mahkemece sanıklar hakkında konut dokunulmazlığının ihlali suçundan verilen hükümlerin açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağının karar yerinde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin ceza miktarıyla kazanılmış haklar saklı kalmak kaydıyla 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 24.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.