Ankara Ceza Avukatı Web Sitesi - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2011/10383 Esas 2013/444 Karar Sayılı İlamı

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2011/10383 Esas 2013/444 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/10383
Karar No: 2013/444
Karar Tarihi: 23.01.2013

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2011/10383 Esas 2013/444 Karar Sayılı İlamı

Özet:
Sanık çocuğa basit cinsel istismarda bulunduğu suçlamasıyla İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nde yargılanmış ve hüküm giymiştir. Yargıtay incelemesi sonucunda, sanığın işlediği suçun cezasının üst sınırı itibarıyla asli ve ilave dava zamanaşımına tabi olduğu, ancak yeniden yargılamayı gerektirmediği için davanın zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verilmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır:
- 765 sayılı TCK'nın 415/1. maddesi (Irz ve namusa tasaddi suçu)
- 765 sayılı TCK'nın 102/4. maddesi (Ceza artırımı sebepleri)
- 765 sayılı TCK'nın 104/2. maddesi (Ceza indirimi sebepleri)
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi (Ceza zamanaşımı süresi)
- 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi (Ceza zamanaşımı süresi)
- CMUK'nın 321. maddesi (Kararın bozulması halleri)
- CMUK'nın 322/1. maddesi (Davanın düşmesi halleri)
- 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi (Davanın düşmesi sebepleri)

14. Ceza Dairesi 2011/10383 E. , 2013/444 K.

"İçtihat Metni"

Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan sanık ..."nin yapılan yargılaması sonunda; eylemi ırz ve namusa tasaddide bulunma kabul edilerek mahkûmiyetine dair İstanbul 2. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 16.02.2009 gün ve 2008/55 Esas, 2009/20 Karar sayılı hükmün süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Oluşa uygun kabule göre, sanığın işlediği ırz ve namusa tasaddide bulunma suçunun 765 sayılı TCK.nın 415/1. maddesinde öngörülen cezasının üst sınırı itibarıyla aynı Kanunun 102/4 ve 104/2. maddelerine göre 7 yıl 6 aylık asli ve ilave dava zamanaşımına tâbi olduğu, suç tarihi olan 01.10.2001"den inceleme gününe kadar bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK.nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilmek suretiyle hükmün CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK.nın 223/8. maddeleri uyarınca davanın zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 23.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.