Esas No: 2012/11327
Karar No: 2013/409
Karar Tarihi: 23.01.2013
Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2012/11327 Esas 2013/409 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı, yaralama, şantaj ve hakaret suçlarından sanık ..."nın yapılan yargılamaları sonunda; atılı suçlardan mahkûmiyetine dair Bakırköy 4. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 09.04.2012 gün ve 2010/270 Esas, 2012/84 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi sanık müdafii tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelendi;
Sanık müdafiin duruşmalı inceleme talebinin, tayin olunan cezanın miktarı nazara alınarak, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 318. maddesi uyarınca; sonuç olarak belirlenen adli para cezalarının miktarına göre, 14.04.2011 tarih ve 27905 sayılı Resmî Gazete"de yayınlanıp aynı tarihte yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 23.03.2005 tarihli ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca 3.000.TL dahil 3.000 TL ye kadar doğrudan hükmedilen adli para cezaları kesin olup temyizi kabil olmadığından hakaret ve yaralama suçları yönünden sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 317. maddesi uyarınca reddiyle, incelemenin beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı ve şantaj suçundan kurulan hükümle sınırlı olarak duruşmasız yapılmasına karar verilmekle gereği düşünüldü:
Sanık hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı suçundan kurulan hükmün yapılan temyiz incelemesinde;
Delillerle iddia ve savunma, duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
Sanık hakkında şantaj suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Oluşa ve dosya içeriğine göre sanığın mahkemece şantaj olarak kabul edilen eylemleri, cinsel saldırı suçunun tehdit unsuru niteliğinde bulunduğundan, TCK.nın 42. maddesi gereğince nitelikli cinsel saldırı suçundan mahkûmiyet kararı verilmesiyle yetinilmesi gerekirken TCK.nın 107. maddesinden de sanığın cezalandırılmasına hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 23.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.