Müstehcenlik suçundan sanıklar İsmail Yergüz ve ..."nın yapılan yargılamaları sonunda; atılı suçtan beraatlerine dair İstanbul 2. Asliye Ceza Mahkemesinden verilen 07.12.2010 gün ve 2009/366 Esas, 2010/892 Karar sayılı hükümlerin süresi içinde Yargıtayca incelenmesi O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından istenilmiş olduğundan dava evrakı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... Yergüz hakkında verilen hükmün incelenmesinde;
Sanık hakkında verilen beraat kararının, çevirisini yaptığı suça konu kitabın edebi eser olduğu gerekçesine dayandırılması isabetsiz ise de, sanığın diğer sanık ..."ın sorumlu yazı işleri müdürü olduğu yayınevi ile borçlar hukuku kapsamında yabancı dilde yazılmış kitapların çevirisini yapıp yayınevine teslim etmek şeklinde özel hukuk sözleşmesi ilişkisi içinde bulunduğu, verilen kitapları tercüme etme dışında, içeriğini denetleme gibi bir yetkisi bulunmadığı gibi bu şekilde tercüme ettiği bir kitabın yayımlanıp yayımlanmaması hususunda da bir etkisinin olmadığı, bu nedenle eyleminin suç teşkil etmediğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında verilen beraat hükmü sonuç olarak doğru olduğundan, O Yer Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle beraat hükmünün değişik gerekçeyle ONANMASINA,
Sanık ... hakkında verilen hükmün incelenmesine gelince;
Davaya konu yazarı tespit edilemeyen ve yayına hazırlayan P.V. rumuzuyla yazılan kitapla ilgili Başbakanlık Küçükleri Muzır Neşriyattan Koruma Kurulunun düzenlediği 23.08.2010 tarihli “halkın ar ve haya duygularını incittiği, cinsi arzuları tahrik ve istismar eder nitelikte genel ahlaka aykırı olduğu, dolayısıyla müstehcen bulunduğu şeklindeki rapor ile birisi ceza hukuku dalında uzman iki kişilik bilirkişi heyetinin düzenlediği 28.04.2009 tarihli “... hiçbir estetik değeri olmayan, sadece cinsel dürtüleri harekete geçirmek amacıyla yazılmış, edebi duygulardan çok okuyanları hayvani hislere sürükleyen, toplumun ar ve haya duygularını incitir nitelikte” ve “tüm bunlara ek olarak bahsi geçen eserdeki ifadelerin hiçbir sanatsal veya edebi anlamı bulunmayıp, basit, sıradan ve bayağıdır” şeklindeki raporlar, incelenen kitap içeriği ve tüm dosya kapsamı karşısında suçun oluştuğu anlaşıldığı halde, dosya içeriğine uymayan diğer rapora itibar edilerek mahkûmiyeti yerine yazılı gerekçeyle beraatine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMUK.nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.01.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.