Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2018/9515 Esas 2022/12721 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇTAN ZARAR GÖREN : Hazine

SUÇ : Zincirleme nitelikli zimmet, kamu görevlisinin resmi belgede zincirleme sahteciliği
HÜKÜM : Zincirleme basit zimmet suçundan mahkumiyet, kamu görevlisinin resmi belgede zincirleme sahteciliği suçundan beraat
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Kamu görevlisinin resmi belgede zincirleme sahteciliği suçundan doğrudan zarar görmesi söz konusu olmayan, bu nedenle bahse konu suçtan kurulan hükmü temyiz etme hakkı bulunmadığı anlaşılan Hazinenin sanık hakkında bu suçtan kurulan hükme yönelik vekili aracılığıyla yapmış olduğu temyiz talebinin 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, CMK'nın 260/1. maddesine göre zimmet suçundan katılan sıfatını alabilecek surette zarar görmüş olan Hazinenin kanun yoluna başvurma hakkının bulunması ve hükmün vekili tarafından 7417 sayılı Kanun'un yürürlük tarihi olan 05/07/2022 tarihinden önce temyiz edilmesi karşısında, 3628 sayılı Yasa'nın değişiklik öncesindeki 18/2. madde ve fıkra hükmü uyarınca başvuru tarihinde zimmet suçu bakımından müdahil sıfatını kazandığı, Hazine vekilinin 19/03/2018 tarihli dilekçesinin vekalet ücreti talebine yönelik olduğu, aleyhe temyiz iradesi içermediği, diğer yandan kovuşturma aşamasında kamu davasına katılma isteminde bulunmayan ve katılmasına karar verilmeyen Hazine yararına kanun yolu muhakemesinde vekalet ücretine hükmolunmasına yasal olanak bulunmadığı nazara alınarak incelemenin müdafin sanık hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarıyla SINIRLI OLARAK YAPILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve E. 2014/140, K. 2015/85 sayılı iptal Kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün bulunmuş, yüklenen suçu TCK'nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkileri kötüye kullanmak suretiyle işleyen sanık hakkında anılan Kanun'un 53/5. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmolunmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma sebebi sayılmamış, yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sair temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Zimmetine geçirdiği miktarı soruşturma aşamasında ödeyen ve gerekçeli kararda da zimmete geçirdiği miktarın tamamını kovuşturma başlamadan tazmin ettiği kabul edilen sanık hakkında TCK'nın 248/2-1. cümlesi uyarınca cezasından 1/2 oranında indirim yapılması yerine 1/3 oranında indirim yapılarak fazla ceza tayini,
Kanuna aykırı, sanık müdafin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK'un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu cihetin yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 2 no'lu bendinin 3 ve 4'üncü paragraflarının hüküm fıkrasından tamamen çıkartılması ve 3'üncü paragrafın "TCK'nın 248/2-1. cümlesi gereğince cezasından 1/2 oranında indirim yapılarak 3 YIL 9 AY HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA,'' 4'üncü paragrafın ise "Sanığın yargılama sürecindeki tavrı ve hapis cezasının geleceğine etkisi takdiri indirim nedeni olarak kabul edilerek TCK'nın 62/1. maddesi uyarınca cezasından 1/6 oranında indirim yapılmak suretiyle neticeten 3 YIL 1 AY 15 GÜN HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA," şeklinde değiştirilmesi suretiyle eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA 31/10/2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.