Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/9003 Esas 2022/10943 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Mahkeme, bir kişinin sahte belge düzenleme ve kayıt/belgeleri gizleme suçlarından mahkum olduğunu ve bu suçların olağanüstü dava zamanaşımı süresi geçtiği için temyiz edilemeyeceğini belirtti. Ancak, defter, kayıt ve belgeleri düzenleme suçundan kurulan hüküm için yeni bir kanun çıktığı için yeniden değerlendirme yapılması gerektiğini ve sanığın temyiz nedenlerinin kabul edildiğini açıkladı. Bu kararda, 5237 sayılı TCK'nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımı da belirtildi. Ayrıca, 7394 sayılı Kanun'un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilmelidir ve her iki kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verilecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi gerektiği belirtilmiştir.

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Sahte belge düzenleme, kayıt ve belgeleri gizleme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

1)Sanık hakkında '' 2006 ve 2007 takvim yıllarında sahte belge düzenleme'' suçlarından kurulan hükümlere yönelik sanığın temyizinin incelenmesinde;
Sanığa yüklenen suçların Kanundaki cezasının türü ve üst sınırına göre, 5237 sayılı TCK’nin 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen olağanüstü dava zamanaşımının, suç tarihlerinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği ve bu itibarla sanığın temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta, aynı Kanun’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkındaki kamu davalarının gerçekleşen olağanüstü dava zamanaşımı nedeniyle 5271 sayılı CMK’nin 223/8. maddesi uyarınca DÜŞMESİNE,
2)Sanık hakkında ''defter, kayıt ve belgeleri düzenleme'' suçundan kurulan hükme yönelik sanığın temyizinin incelenmesinde;
Hükümden sonra 15.04.2022 tarihinde Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren, 7394 sayılı Kanun’un 4 ve 5. maddeleriyle değişik 213 sayılı Kanun’un 359. maddesinin 3, 4, 5 ve 6. fıkra hükümleri uyarınca 5237 sayılı TCK'nin 7/2. maddesi de gözetilerek öncelikle lehe Kanun’un tespit edilip uygulama yapılması ve her iki Kanunla ilgili uygulamanın gerekçeleriyle birlikte denetime olanak verecek şekilde ayrıntılı olarak kararda gösterilmesi suretiyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, diğer yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 31.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.